O ramo
O ramo chegou sen unha tarxeta que aclarase a orixe; rosas vermellas, caraveis amarelos e brancos, lazos encarnados adornando a asa da cesta. ¿Quen llo mandaría?
Ela chegou ao cabo dunha hora, cando el xa levaba dándolle voltas ao maxín unha eternidade. Non lle abondou o seu desconcerto, quería saber qué lle ocultaba.
De nada serviron as negativas e os por favor; tivo que comer as flores unha a unha.
Ela chegou ao cabo dunha hora, cando el xa levaba dándolle voltas ao maxín unha eternidade. Non lle abondou o seu desconcerto, quería saber qué lle ocultaba.
De nada serviron as negativas e os por favor; tivo que comer as flores unha a unha.
1 Comments:
poemas
poemas
e máis poemas....
que xanela dixital tan fermosa !!!!
abofé !!!!
a túa poesía é sublime ... encántame.
oscardesouto@hotmail.com
un saúdo entre prumas.
oscar de souto
Enviar um comentário
<< Home